როდის უნდა ვაქცინოთ ლეკვი?
ყველაფერი ლეკვის შესახებ

როდის უნდა ვაქცინოთ ლეკვი?

რა ასაკში ხდება ლეკვების აცრა და რამდენად მნიშვნელოვანია ვაქცინაცია? ამ კითხვაზე პასუხი ყველა ძაღლის პატრონმა უნდა იცოდეს. საუბარია არა მხოლოდ თქვენი შინაური ცხოველის ინფექციებისგან დაცვაზე, არამედ მისი სიცოცხლის გადარჩენაზე, ისევე როგორც სხვების უსაფრთხოებაზე. არ დაგავიწყდეთ, რომ ცოფი კვლავ სასიკვდილო დაავადებაა და მისი მატარებლები - გარეული ცხოველები - მუდმივად ცხოვრობენ ადამიანთა საცხოვრებლის მეზობლად. ეს ნიშნავს, რომ მათ შეუძლიათ პოტენციურად გაავრცელონ ინფექცია ჩვენი შინაური ცხოველების ჰაბიტატში, მათთან კონტაქტში. მხოლოდ დროული ვაქცინაცია არის საიმედო დაცვა ცოფისგან. მხოლოდ დროული ვაქცინაცია არის საიმედო დაცვა ცოფისგან. 

ლეკვის შეძენით ჩვენ ვიღებთ პასუხისმგებლობას მის ჯანმრთელობაზე, ამიტომ არასდროს არ უნდა უგულებელყოთ ვაქცინაცია. დღემდე ვაქცინაცია არის ინფექციური დაავადებებისგან დაცვის ყველაზე ეფექტური, საიმედო და მოსახერხებელი მეთოდი. ვნახოთ როგორ მუშაობს.

ვაქცინაცია არის მოკლული ან დასუსტებული ანტიგენის (ე.წ. პათოგენის) შეყვანა ორგანიზმში, რათა იმუნური სისტემა მოერგოს მას და ისწავლოს მასთან ბრძოლა. ანტიგენის შეყვანის შემდეგ ორგანიზმი იწყებს ანტისხეულების გამომუშავებას მის განადგურების მიზნით, მაგრამ ეს პროცესი არ არის მყისიერი, არამედ გრძელდება რამდენიმე დღიდან რამდენიმე კვირამდე. თუ გარკვეული პერიოდის შემდეგ პათოგენი კვლავ შემოვა სხეულში, უკვე ნაცნობი იმუნური სისტემა მას შეხვდება მზა ანტისხეულებით და გაანადგურებს, ხელს უშლის მის გამრავლებას.

სამწუხაროდ, ვაქცინაცია არ იძლევა 100%-იან გარანტიას, რომ ცხოველი არ დაავადდება. თუმცა, ეს საშუალებას გაძლევთ მინიმუმამდე დაიყვანოთ ინფექციის ალბათობა. და თუ ინფექცია მოხდა, ეს მნიშვნელოვნად შეუწყობს ხელს დაავადების ტოლერანტობას. 

ლეკვების ვაქცინაცია, ისევე როგორც ზრდასრული ძაღლები, ეფექტური იქნება მხოლოდ რიგი წესების დაცვის შემთხვევაში. მათი გათვალისწინებაა საჭირო.

  • ვაქცინაცია ტარდება მხოლოდ ძლიერ, ჯანმრთელ ცხოველებში, ძლიერი იმუნიტეტით. ნებისმიერი, თუნდაც უმცირესი დაავადება: მცირე ჭრილობა, საჭმლის მონელების დარღვევა ან თათის ან სხეულის სხვა ნაწილის მცირე დაზიანება არის ვაქცინაციის გადადების მიზეზი.

  • ვაქცინაცია არ ტარდება დასუსტებული იმუნური სისტემით. დასუსტებული იმუნური სისტემა სრულად ვერ ებრძვის ანტიგენს და არსებობს მაღალი რისკი იმისა, რომ ცხოველი გამოჯანმრთელდეს დაავადებისგან, რომლისთვისაც იყო ვაქცინირებული. ამიტომ, თუ თქვენი შინაური ცხოველი ახლახან დაავადდა ან განიცადა ძლიერი სტრესი, უმჯობესია გადადოთ ვაქცინაცია.

  • ვაქცინაციამდე 10 დღით ადრე შინაური ცხოველი უნდა გაიწმინდოს ჭიებისგან. წინააღმდეგ შემთხვევაში, პარაზიტებით ინფექციის გამო დასუსტებული იმუნური სისტემა ვერ შეძლებს ანტისხეულების გამომუშავებას სწორი რაოდენობით და დაიცავს ორგანიზმს ინფექციისგან. 

  • ვაქცინაციის შემდეგ აუცილებელია ლეკვის ორგანიზმს დაეხმაროთ იმუნური დაცვის აღდგენაში და საჭმლის მონელების პროცესის დამყარებაში. ამისთვის კარგია ლეკვის რაციონში პრებიოტიკების დამატება (მაგალითად, VIYO პრებიოტიკური სასმელების სახით), რომლებიც კვებავს ლეკვის საკუთარ ნაწლავურ მიკროფლორას და ხელს უწყობს „სწორი“ კოლონიების, ანუ საკუთარი, სასარგებლო ბაქტერიების აღდგენას. ასე აუცილებელია იმუნური სისტემის გამართულად ფუნქციონირებისთვის.

  • ვაქცინაცია რეგულარულად უნდა ჩატარდეს. ლეკვის დაავადებებისგან დასაცავად საკმარისი არ არის ადრეულ ასაკში ერთი ვაქცინაციის ჩატარება. პირველი რევაქცინაცია, ანუ ხელახალი ვაქცინაცია უნდა გაკეთდეს 21 დღის შემდეგ. გარდა ამისა, საკარანტინო პერიოდის შემდეგ (10-15 დღე), როგორც წესი, ანტისხეულები ცირკულირებს სისხლში დაახლოებით 12 თვის განმავლობაში, ამიტომ შემდგომი რევაქცინაცია უნდა ჩატარდეს ყოველწლიურად.  

როდის უნდა ვაქცინოთ ლეკვი?
  • 6-8 კვირა - ლეკვის პირველი ვაქცინაცია ძაღლის სისხლძარღვის, პარვოვირუსული ენტერიტის წინააღმდეგ. ასევე, თუ ამ ასაკში არსებობს ინფექციის საშიშროება, შეიძლება ჩატარდეს ლეპტოსპიროზისა და კენკალური ხველის (ბორდეტელოზის) საწინააღმდეგო ვაქცინაცია.

  • 10 კვირა - ვაქცინაცია ჭირის, ჰეპატიტის, პარვოვირუსული ინფექციის, პარაგრიპის საწინააღმდეგო ვაქცინაცია, ლეპტოსპიროზის წინააღმდეგ განმეორებითი ვაქცინაცია. 

  • 12 კვირა - ხელახალი ვაქცინაცია (რევაქცინაცია) ჭირის, ჰეპატიტის, პარვოვირუსული ინფექციისა და პარაგრიპის წინააღმდეგ. ლეპტოსპიროზის საწინააღმდეგო ვაქცინაცია ტარდება იმ შემთხვევაში, თუ პირველი ვაქცინაცია ჩატარდა 8 კვირის ან მეტი ასაკის ასაკში. 

  • მე-12 კვირაზე ლეკვი უნდა იყოს ცოფის საწინააღმდეგო აცრა (საკანონმდებლო დონეზე დამტკიცებულია წესი, რომ ლეკვის ცოფის საწინააღმდეგო ვაქცინაცია 12 კვირამდე დაუშვებელია). ცოფის წინააღმდეგ შემდგომი რევაქცინაცია ყოველწლიურად ტარდება.   

  • 1 წელი – ვაქცინაცია ჭირის, ჰეპატიტის, პარვოვირუსული ინფექციის, პარაგრიპის, ლეპტოსპიროზის, ინფექციური ხველის და ცოფის წინააღმდეგ.

ზრდასრულ ასაკში ცხოველების აცრებიც სქემის მიხედვით ხდება.

როდის უნდა ვაქცინოთ ლეკვი?

ხარისხის უზრუნველყოფის ყველაზე პოპულარული ვაქცინებია MSD (ნიდერლანდები) და Boehringer Ingelheim (საფრანგეთი). ისინი გამოიყენება თანამედროვე ვეტერინარულ კლინიკებში მთელს მსოფლიოში.

ვაქცინების სახელების ასოები მიუთითებს იმ დაავადებაზე, რომელთანაც კომპოზიცია შექმნილია საბრძოლველად. Მაგალითად:

დ – ჭირი

L არის ლეპტოსპიროზი

P – პარვოვირუსული ინფექცია

პი - პარაგრიპი

H – ჰეპატიტი, ადენოვირუსი

კ – ბორდეტელეზი

C – პარაგრიპი.

ვაქცინაცია სერიოზული პროცესია, საიდანაც ველით მაქსიმალურ ეფექტურობას, კატეგორიულად არ არის რეკომენდებული ვადაგასული მედიკამენტების გამოყენება და ვაქცინაციის წესების უგულებელყოფა. ჩვენ ვსაუბრობთ ჩვენი პალატების ჯანმრთელობასა და სიცოცხლეზე!

ვაქცინაციის შემდეგ (კარანტინის პერიოდში) ცხოველს შეიძლება განუვითარდეს სისუსტე, აპათია, მადის დაკარგვა და საჭმლის მონელების დარღვევა. ეს არ არის განგაშის მიზეზი. შინაურ ცხოველს ასეთ პერიოდში მხოლოდ დახმარება სჭირდება, უზრუნველყოს სიმშვიდე, კომფორტი და დიეტაში პრებიოტიკების დამატება საჭმლის მონელების და იმუნიტეტის აღსადგენად.

იყავით ფრთხილად და იზრუნეთ თქვენს შინაურ ცხოველებზე!

დატოვე პასუხი