ჰელმინთიაზი: მრგვალი ჭიები, ოქსიურიდები და სხვა ჭიები
ქვეწარმავლები

ჰელმინთიაზი: მრგვალი ჭიები, ოქსიურიდები და სხვა ჭიები

სიმპტომები: დიარეა, ყაბზობა, ჰელმინთები განავალში ან ტესტებში Turtles: წყალი და მიწა მკურნალობა: საჭიროა ვეტერინარული გამოკვლევა

თბილი აბაზანა ასტიმულირებს პერისტალტიკას, როგორც წესი, კუს დეფეკაცია და ექსკრეცია შეიძლება შემოწმდეს ჭიების არსებობაზე. თუ ჭიები არსებობს, უმჯობესია დაუკავშირდეთ ვეტერინარს, რადგან წამლებით მკურნალობა ყოველთვის არ არის უსაფრთხო ცხოველისთვის. განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია მკურნალობის დაწყებამდე გაარკვიოთ რა სახის ჭიები აქვს თქვენს ცხოველს, რათა დანიშნოთ შესაბამისი პრეპარატი საჭირო დოზით. ჭიების ზოგიერთი სახეობა შეიძლება სტაფილოსთან ბრძოლა, რომელიც რამდენიმე დღის განმავლობაში უნდა მიეცეს. სტაფილო დაჭყლეტილია სახეხზე და ყოველგვარი დანამატის გარეშე აძლევენ კუს. მკურნალობის ხუთდღიანი კურსის განმავლობაში სხვა საკვებს არ აძლევენ და ყოველდღიურად ამოწმებენ ექსკრეციას ჭიების არსებობაზე. თუ ეს მკურნალობა არ დაგვეხმარება, მაინც მოგიწევთ სპეციალისტთან დაკავშირება. თითქმის ყველა კუს უყვარს სტაფილო. თუ მაინც უარს იტყვიან, ორი-სამი სამარხვო დღე უნდა მისცეთ, რის შემდეგაც ცხოველები ჭამას იწყებენ.

კუებში კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ყველაზე გავრცელებულ პარაზიტად უნდა გამოვყოთ ასკარისი და ოქსიურიდი. არსებობს ნაწლავური და ექსტრაინტესტინური ჰელმინთების სხვა ჯგუფები, მაგრამ სწრაფი კონსულტაციის შემთხვევაში, მაინც ღირს მხოლოდ აღნიშნული ორის ხაზგასმა. ზრდასრული მრგვალი ჭიები აღიზიანებს ნაწლავებს და აზიანებს მის კედლებს, რითაც იწვევს ანთებით რეაქციას. ოქსიურატები, რა თქმა უნდა, არც ისე „საშინელი და მზაკვრულია“, განსაკუთრებით შუა აზიის კუებში, თუმცა, მათი დიდი რაოდენობით, თეორიულად, მათ შეუძლიათ გამოიწვიონ ნაწლავის ობსტრუქცია (დაბლოკვა, სხვა სიტყვებით რომ ვთქვათ) ზუსტად იგივე. როგორც მრგვალი ჭიები.

ინფექციურობა ადამიანებისთვის: თუ ვსაუბრობთ მრგვალ ჭიებზე და ოქსიურიდებზე, მაშინ დიდი ალბათობით არა. რა თქმა უნდა, ექვემდებარება ორ მთავარ და ურთიერთდაკავშირებულ საკითხს კუების მოვლის ფარგლებში: პირადი ჰიგიენა და ანთროპომორფიზმის არარსებობა ქვეწარმავლებთან მიმართებაში.

  ჰელმინთოზი: ასკარიდოზი Მიზეზები: თითქმის ყველა კუ, რომელიც ველურიდან მოვიდა, ინფიცირებულია ჰელმინთებით. თუმცა, პარაზიტების კომპლექსი, რომელიც კუს თითოეულ სახეობას „მოჰყავს“, დამოკიდებული იქნება ბუნებაში არსებულ ეკოლოგიურ პირობებზე (დიაპაზონი, მოსახლეობის სიმჭიდროვე, კვებითი ჯაჭვები და ა.შ.).

სიმპტომები: ასკარისი, რომელიც ძირითადად მიეკუთვნება ორ გვარს, Sulcascaris და Angusticaecum, არის დიდი, მოწითალო, 10 მმ-მდე სიგრძის. ისინი პარაზიტირებენ კუჭსა და წვრილ ნაწლავში. კვერცხებს აქვთ ყველა მრგვალი ჭიისთვის დამახასიათებელი სტრუქტურა. ასკარიაზის დროს შეიძლება აღინიშნოს საკვების რეგურგიტაციის სიმპტომი. ასკარისის ეფექტი სხეულზე ჩვეულებრივ მატულობს სტრესის, გადაღლისა და გამოზამთრების შემდეგ. ვინაიდან ამ პარაზიტებს აქვთ განვითარების პირდაპირი ციკლი, აუცილებელია ტერარიუმის დეზინვაზია (ნიადაგის შეცვლა და მკურნალობა ჩვეულებრივი საშუალებებით: გაუფერულების, ქლოროფოსის, ტუტეების ცხელი ხსნარებით და ა.შ.). არასპეციფიკური ნიშნები - მადის ნაკლებობა, ლეთარგია; და ეს არ არის ჰელმინთური ინვაზიის არსებობის მაჩვენებელი. ყველაფერი თავის ადგილზე დგება, როცა კუ ფეკალიებთან ერთად ჰელმინთებითაც გამოდის, ან საერთოდ განავლის ნაცვლად ჰელმინთებიც გამოდიან (არაა იშვიათია შუააზიური კუები, მაგალითად, გამოზამთრების შემდეგ). თუ განავალში ჭიები არ არის, მაშინ ჰელმინთების ეჭვის შემთხვევაში, უმჯობესია კუს განავალი წაიღოთ პარაზიტოლოგიური გამოკვლევისთვის. კოპროოვოსკოპია არის ჩვეულებრივი მეთოდი განავლის შესამოწმებლად ჭიის კვერცხებზე. საკმარისად სწრაფია და შედეგს არ აჭიანურებს. ერთადერთი რეკომენდაცია: განავალი უნდა იყოს ახალი (რაც უფრო ადრე მიეწოდება კვლევისთვის, მით უკეთესი). ამასთან, უნდა გვესმოდეს, რომ კვლევაში ჰელმინთების არარსებობა ნიშნავს მათ არარსებობას მიწოდებულ ნიმუშში, მაგრამ არ გამორიცხავს 100%-ით მათ არარსებობას კუში. თუმცა, როგორც წესი, თუ ნაწლავებში არის ჭიები, მათი გამოვლენა ადვილად შესაძლებელია კვლევის დროს.

ეს აუცილებელია ყველა ახლად ჩამოსული ცხოველისთვის და ცხოველისთვის, რომელიც ეჭვმიტანილია ჰელმინთებით დაინფიცირებაში. ასევე შეიძლება რეკომენდირებული იყოს ამის გაკეთება რეგულარულად არასეზონზე (მაგალითად, ზაფხულის სეზონის შემდეგ, რომლის დროსაც კუს ატარებდნენ/გადიოდნენ გარეთ).

ყურადღება: ადგილზე მკურნალობის სქემები შეიძლება იყოს მოძველებული! კუს შეიძლება ჰქონდეს რამდენიმე დაავადება ერთდროულად და ბევრი დაავადების დიაგნოსტიკა რთულია ვეტერინარის მიერ ტესტებისა და გამოკვლევის გარეშე, ამიტომ თვითმკურნალობის დაწყებამდე დაუკავშირდით ვეტერინარულ კლინიკას სანდო ჰერპეტოლოგი ვეტერინართან ან ჩვენს ვეტერინარულ კონსულტანტთან ფორუმზე.

მკურნალობა: ჯერ უნდა გესმოდეთ, რა სახის ჰელმინთია კონკრეტულად თქვენს წინაშე. თუ ეს ასკარისია, მაშინ კუს ჭიებისაგან შესაბამისი წამლებით უნდა გაუსწორდეს. ამ კონკრეტულ შემთხვევაში მცენარეები არ უნდა იქნას გამოყენებული, რადგან მრგვალ ჭიებს შეუძლიათ მნიშვნელოვანი ზიანი მიაყენონ და ისინი აუცილებლად, დაუყოვნებლივ, დაუყოვნებლივ უნდა განადგურდეს. 

დაინიშნა ანგელმინტიკი. ხშირად გამოიყენება: ვოლბაზენი (= ალბენდაზოლი) – გლიტოგონკა ძუძუმწოვრებისთვის, მაგრამ მშვენივრად მუშაობს კუებზე, Reptilife Suspension (AVZ) (მაგრამ მხოლოდ კუ, ხვლიკებთან იყო ლეტალური შემთხვევები). დოზა მითითებულია შეფუთვაზე, მაგრამ რეკომენდებულია დაახლოებით 40 მგ/კგ აქტიური ნივთიერება 1 კგ კუზე. გაიმეორეთ 2 კვირის შემდეგ. თქვენ ასევე შეგიძლიათ გამოიყენოთ ნემოზოლი (2 მლ / კგ და გაიმეორეთ 2 კვირის შემდეგ), პრაზიკვანტელი (ხშირად ალბენდაზოლთან ერთად), Alben-S (კანის წამალი), პროფენდერი და ასევე შესაფერისია ილბემიცინის ოქსიმის შემცველი პრეპარატები. ასევე შესაფერისია პრაზიკვანტელის პრეპარატები, მაგალითად, მილბემაქსი კნუტებისთვის (მძიმე ინვაზიისთვის 10 მგ/კგ, 3-ჯერ მკურნალობა 1p/10 დღე).

ნებისმიერ ანგელმინტიკს კუს აძლევენ ზონდის საშუალებით ერთხელ ან ორჯერ 2 კვირის ინტერვალით. უფრო დეტალური ინსტრუქციები წერია პრეპარატის შეფუთვაზე. გამოყენებამდე აუცილებლად გაიარეთ კონსულტაცია ქვეწარმავლების ვეტერინართან. მკურნალობის დროს ქვეწარმავალი უნდა შეინახოთ ქაღალდზე ან ხელსახოცზე, უფრო ხშირად დაიბანოთ და გახეხილი სტაფილო მივცეთ. ტერარიუმში ნიადაგი მთლიანად უნდა შეიცვალოს.

დოზის: "Alben-S" (ძაღლის წამალი) ზონდით, სასურველია არა უმეტეს 2-ჯერ წელიწადში. მკურნალობის ხანგრძლივობის კუები უნდა იყოს გამოყოფილი სხვებისგან. სუსპენზია რეპტილიფი ქვეწარმავლებს შეჰყავთ ინდივიდუალურად ორჯერ 14 დღის ინტერვალით 1 მლ სუსპენზიის სიჩქარით 1 კგ ცხოველის წონაზე საკვებთან ერთად ან შეჰყავთ პირდაპირ ენის ფესვზე დისპენსერის გამოყენებით. გამოყენებამდე შეანჯღრიეთ სუსპენზიის ფლაკონი.

კუები არ არიან ანტიჰელმინთური პროფილაქტიკურად, მაგრამ მხოლოდ ჩვენებების მიხედვით.

 ჰელმინთიაზი: მრგვალი ჭიები, ოქსიურიდები და სხვა ჭიები ჰელმინთიაზი: მრგვალი ჭიები, ოქსიურიდები და სხვა ჭიები ჰელმინთიაზი: მრგვალი ჭიები, ოქსიურიდები და სხვა ჭიები

ჰელმინთიაზი: მრგვალი ჭიები, ოქსიურიდები და სხვა ჭიები ჰელმინთოზი: ოქსიურიდი

Მიზეზები: თითქმის ყველა კუ, რომელიც ველურიდან მოვიდა, ინფიცირებულია ჰელმინთებით. თუმცა, პარაზიტების კომპლექსი, რომელიც კუს თითოეულ სახეობას „მოჰყავს“, დამოკიდებული იქნება ბუნებაში არსებულ ეკოლოგიურ პირობებზე (დიაპაზონი, მოსახლეობის სიმჭიდროვე, კვებითი ჯაჭვები და ა.შ.).

სიმპტომები: მიწის კუები უმეტეს შემთხვევაში არიან ნემატოდების ორი რიგის მასპინძლები - ოქსიურიდი და მრგვალი ჭია. ოქსიურიდები "შინაური" კუების ყველაზე გავრცელებული პარაზიტებია. ვინაიდან მათი ზომები ჩვეულებრივ არ აღემატება 5 მმ-ს, კუს მფლობელები იშვიათად აქცევენ მათ ყურადღებას. პარაზიტების გავლენა ორგანიზმზე მცირეა, მაგრამ გამოზამთრების ან ხანგრძლივი ავადმყოფობის შემდეგ მათი რაოდენობა მსხვილ ნაწლავში შეიძლება მრავალჯერ გაიზარდოს. ამავდროულად, კუებს შეუძლიათ უარი თქვან ჭამაზე და გამოხატონ შფოთვა - მათი აქტივობა მკვეთრად იზრდება.

მკურნალობა: ოქსიურატების შემთხვევაში სიტუაცია გარკვეულწილად მარტივია - ხშირად გამოიყენება 4-5 დღიანი მარხვა, რასაც მოჰყვება სტაფილოებით კვება. ასევე არის ვარიანტები პლანტანისა და სხვა მცენარეებით. თუ ჰელმინთები ბევრია, სასურველია ანტიჰელმინთების გამოყენება. რომელიმეს მიღებამდე უმჯობესია გაიაროთ კონსულტაცია ექიმთან, რომელიც სპეციალიზდება ქვეწარმავლების მედიცინაში.

დაინიშნა ანგელმინტიკი. ანალიზებში ოქსიური კვერცხების სრული არარსებობის მიღწევა თითქმის არასოდეს არის შესაძლებელი. ეს ალბათ არ არის საჭირო. საკმარისია ნემატოდების რაოდენობის შემცირება გარკვეულ საშუალო დონემდე. აუცილებელია ტერარიუმის დეზინფექცია (ნიადაგის შეცვლა და დამუშავება ჩვეულებრივი საშუალებებით: გაუფერულების, ქლოროფოსის, ტუტეების და ა.შ. ცხელი ხსნარებით). მკურნალობის ხანგრძლივობის კუები უნდა იყოს გამოყოფილი სხვებისგან.

კუს ანალიზებში ოქსიურიდის არსებობა ნორმა არ არის. თუ მხოლოდ იმიტომ, რომ კუს არ სჭირდება ისინი: ის მშვენივრად ცხოვრობს მათ გარეშე - მათ არ შეუძლიათ მის გარეშე ცხოვრება. ეს არ არის რაიმე სახის ორგანო, ისინი არ ატარებენ რაიმე განსაკუთრებულ სარგებელს თავად კუსთვის და მაღალი პოპულაციის პირობებში მათ შეუძლიათ ზიანი მიაყენონ - ამიტომ, ნაწლავებში ჭიების არსებობა, ბოლოს და ბოლოს, ნორმა არ არის. ესენი არ არიან სიმბიონტები, ისინი არიან პარაზიტები ან ფრიჩამტვირთველები და მათ იქ არაფერი აქვთ გასაკეთებელი, მკაცრად რომ ვთქვათ სხეულში მათი ყოფნის ნორმალურობაზე. საკითხავი მხოლოდ ისაა, რომ უმნიშვნელო რაოდენობით, რომლებშიც ხშირად გვხვდება კუებში, არავითარი განსხვავება არ არის და მათი პათოგენურობა საერთოდ კითხვის ნიშნის წინ დევს. თუმცა, აღსანიშნავია, რომ ჩვენ ყოველთვის არ ვიყენებთ ანტიჰელმინთურ ოქსიურატდადებით ცხოველებს: თუ ნიმუშში დევს ამ უბედური კვერცხებიდან რამდენიმე, მაშინ მეპატრონე უბრალოდ იღებს რეკომენდაციას მისი კუს მდგომარეობის მონიტორინგისთვის, რადგან, ხელსაყრელ პირობებში. გარემოებები ჭიები, მათ შეუძლიათ პრობლემები .

ჰელმინთიაზი: სხვა პარაზიტები

სიმპტომები: ჰელმინთიაზების დიაგნოზი კლინიკური ნიშნებით ყოველთვის არ არის შესაძლებელი. ყველაზე ხშირად მძიმე ფორმების დროს აღინიშნება ანორექსია, დიარეა ან, პირიქით, ყაბზობა. ზოგჯერ აღინიშნება ღებინება, პირის ღრუში მცირე რაოდენობით გამჭვირვალე ლორწოს დაგროვება და ქოშინი. წყალში თბილი აბაზანების შემდეგ მოზრდილი ჰელმინთები უფრო ადვილად ვლინდება (ბუნდოვან განავალში).

მკურნალობა: დიაგნოზს და მკურნალობას, ჰელმინთის ტიპის მიხედვით, ატარებს ვეტერინარი. ძირითადი დიაგნოსტიკური მეთოდია კვერცხებისა და ჰელმინთის ლარვების განავლის ლაბორატორიული შესწავლა.

ნემატოდები ეს პარაზიტები არ არის იშვიათი ლეოპარდის კუებში. პარაზიტების მკურნალობა შეიძლება რთული პროცესი იყოს, კუს ძლიერი ყბების გამო, რომელიც ხელს უშლის წამლის მიღებას. თუმცა, შეგიძლიათ გამოიყენოთ მედიკამენტები, რომლებიც გამოიყენება საკვებზე, ეს უფრო უსაფრთხო და ეფექტურია. 

დატოვე პასუხი